Zwanger: daar is ze dan!

Deze week was ik 39 weken zwanger en het was de 6e week van mijn zwangerschapsverlof. De week begon zoals elke andere week. Ik hield me rustig en deed mijn ding, maar daar kwam halverwege de week verandering in!

Woensdag werd ik wakker en waren mijn vliezen gebroken. Spannend! Nu gaat het gebeuren dacht ik! Ik belde de verloskundige en die zij me af te wachten. Ik had immers nog geen weeën. De verloskundige kwam ’s ochtends langs voor controle en Rick is ook gewoon naar werk gegaan. Hij werkt op woensdag toch maar een ochtendje en er was toch nog niks aan de hand zei ik.

‘ s Avonds had ik nog steeds geen weeën. De verloskundige kwam weer en die gaf aan dat als ik de volgende ochtend nog steeds geen weeën zou hebben ik voor controle naar het ziekenhuis zou moeten en dan ook aan hen werd overgedragen.

De nacht verliep gewoon rustig en de volgende ochtend had ik nog steeds geen weeën gehad. Dus we gingen naar het ziekenhuis. Daar werd een CTG scan gemaakt om te kijken of alles goed was, en dat wat zo. Dus na de scan mocht ik gewoon weer naar huis. Als ik gedurende de dag geen weeën zou krijgen zou ik vrijdag ingeleid worden. Rick ging wederom weer gewoon naar zijn werk en ik hield me thuis gewoon rustig. Ik heb zelfs een middagdutje gedaan.

Om 19.00 uur kreeg ik een beetje buikpijn en krampen maar het zakte steeds wel weer weg. Ik wist niet of dit nu weeën waren. Maar aangezien de krampen bleven komen en steeds heftiger werden kwam ik er later wel achter dat dit weeën zouden zijn. Rond 23.00 uur (ik weet het niet precies meer) hield ik het niet meer en hebben we het ziekenhuis gebeld. Maar omdat de weeën niet met regelmaat kwamen, moesten we het toch nog even aankijken. Rond 2.00 uur hield ik het echt niet meer vol en toen hebben we weer gebeld. De weeën kwamen nog steeds niet met regelmaat maar we moesten toch maar langskomen.

Eenmaal in het ziekenhuis bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. De bevalling was dus begonnen! De weeën werden steeds pittiger. Ik had rug weeën en mijn rug is echt mijn zwakke punt dus dit was heel erg zwaar.

Op de rug weeen na verliep de bevalling eigenlijk heel soepel en op 9-9 om 8.58 uur is onze grote trots, onze prachtige dochter Liz geboren. Ze is zo ontzettend mooi, lief en gewoon perfect. Ik ben nog nooit in mijn hele leven zo verliefd geweest. Onze dochter, hoe mooi!

Dus vanaf vrijdag lopen wij hier rond op een roze wolk. Liz doet alles heel erg goed en ze is echt de perfecte baby. Jullie begrijpen dat ik daarom even niet aan bloggen heb gedacht. Liz is op dit moment alles waar ik mee bezig ben. Het gaat heel goed met ons drietjes.

Zoals jullie waarschijnlijk wel zullen begrijpen zal het op mijn blog voorlopig wat stiller blijven. Ik wil al mijn tijd op dit moment alleen maar aan Liz geven. Zodra ik een momentje heb waarop ik inspiratie krijg voor een blog, komt er natuurlijk weer een blog online.